Όσοι ήταν μαζί μου στο cooking diner στο Yolenis την Τετάρτη, μπόρεσαν να ταξιδέψουν, τουλάχιστον γευστικά, σε ένα από τα αγαπημένα νησιά της Ελλάδας: τη Σάμο! Η μαγειρική έχει αυτή τη μαγεία, στο να σε ταξιδεύει ευχάριστα και να σου ξυπνάει όλες τις αισθήσεις σου.
Όταν λοιπόν έχουμε τη τύχη να μπορούμε να μαγειρεύουμε με φανταστικά προϊόντα και να έχουμε κοντά μας άτομα με εμπειρία και γνώσεις, τότε δεν μπορώ παρά μόνο να βάλω και εγώ τα δυνατά μου και να ετοιμάσω κάτι δυνατό!
Κάλεσα λοιπόν τη Τετάρτη τη φίλη μου τη Μαργαρίτα (Διευθύντρια μάρκετινγκ), που ήρθε από τη Σάμο μόνο και μόνο για το μάθημα για να μάθουμε τα μυστικά της ΕΟΣ Σάμου. Τα κρασιά τα γνωρίζω καλά και τα αγαπάνε πολύ και οι Γάλλοι.
Για την ιστορία το Samos Grand Cru (που στο στόμα, είναι φρέσκο και γλυκό και η οξύτητά του το ισορροπεί τέλεια) το έχει επιλέξει και ο Προέδρος της Γαλλίας ο Κύριος Μακρόν! Μιλάμε λοιπόν για μεγάλα κρασιά με μεγάλη ιστορία και πολλά βραβεία. Το ΕΟΣ Σάμου είναι ένα από τους παλαιότερους συνεταιρισμούς της Ελλάδας και συγκαταλέγεται μεταξύ των 10 μεγαλύτερων οινοποιείων της χώρας μας!
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια τα Ελληνικά κρασιά έχουν κάνει μεγάλα άλματα! Οι ατελείωτες ώρες δουλειάς και η θέληση για να φτιάξουν κάτι γευστικό και ποιοτικό είναι αυτό που νιώσαμε όλοι στο μάθημα της Τετάρτης!
Τα κρασιά είναι κάπως σαν τα παιδιά, θέλουν αγάπη, φροντίδα και υπομονή. Τα κρατάς στα χέρια σου και νιώθεις χαρά, πως δεν θα σε προδώσουν ποτέ!
Η Μαργαρίτα μας ταξίδεψε στη Σάμο 3000 χρόνια πριν, εκεί που όλα ξεκινήσαν, εφόσον η ιστορία του Σαμιώτικου κρασιού ξεκινάει από τη μυθολογία.
Ενώ ταξιδεύαμε ευχάριστα, έφτιαχνα τη Τερίνα κοτόπουλο με κρανμπερίς και σάλτσα κρασιού! Για τη σάλτσα χρησιμοποίησα το Samos vin doux (που ανήκει στην κατηγορία των Vins de Liqueurs, και είναι το πιο δημοφιλές κρασί της Σάμου) και το συνόδεψα με κολοκύθα ψητή στο φούρνο κομμένη σε σχήμα πατατούλες!
Τα μπαχαρικά ένωσαν καλά το φαγητό και ήταν όλα υπέροχα με το κρασί ΜΟΣΧΑΤΟ. Μια ποικιλία μοσχάτου που καλλιεργείτε στη Σάμο εδώ και αιώνες. Λιώνανε όλα κυριολεκτικά στο στόμα!
Καθώς απολαμβάναμε κάθε μπουκιά, η Μαργαρίτα μας είπε και ένα μυστικό για τα κρασιά και τη διατήρηση τους! Να ξέρετε λοιπόν πως σε πλάγια θέση και σε σκοτεινό μέρος, τα κρασιά δεν έχουν ημερομηνία λήξης! Δεν χάνουν ποτέ την αξία τους.
Συνεχίζοντας με ένα ημίξηρο ροζέ κρασί το SELENA, έφτιαξα ριζότο με τριμμένη κολοκύθα, μανιτάρια και καπνιστή μπριζόλα. Όπως η Σελήνη φέρνει το ισορροπημένο της φως ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα, έτσι και το Selana ισορροπεί μεταξύ των απαλών μπαχαρικών και των καλοκαιρινών φρούτων που εμπλουτίζουν τα αρώματα ενός κρασιού με τη λάμψη της ποιότητας. Το κρασί αυτό ένωσε καλά μεταξύ τους όλα τα εποχιακά λαχανικά που επέλεξα. Το φαγητό θέλει κόντρες όπως και ο ουρανίσκος μας!
Και εφόσον ένα καλό γεύμα δεν ολοκληρώνεται αν δεν υπάρχει και ένα επιδόρπιο, έτσι σκέφτηκα να φτιάξω αχλάδια σε Samos Vin Doux με μπαχαρικά. Απλό, ελαφρύ και πρωτότυπο! Δεν σας κρύβω πως εντυπωσιάστηκαν όλοι. Τα αχλάδια δέσανε πολύ καλά με το κρασί αυτό, αφού στη μύτη κυριαρχούν αρώματα μαρμελάδας βερίκοκου, ώριμου πεπονιού εκφράζοντας με εξαιρετικά φρέσκο τρόπο το χαρακτήρα του μοσχάτου σταφυλιού, διατηρώντας τα πρωτογενή του αρώματα.
Απολαύσαμε το γλυκό με το Samos Anthemis, παλαιωμένο επί 5 χρόνια σε δρύινα βαρέλια. Και τελειώσαμε με το αγαπημένο μας Samos Nectar, ένα από τα καλύτερα κρασιά στον κόσμο από υπερώριμο, λιαστό σταφύλι που παλαιώνεται 6 χρόνια σε δρύινα βαρέλια.
Στην κατάλληλη θερμοκρασία (12°-14°C), το Samos Nectar παίρνει τον έλεγχο του ουρανίσκου μας και τον στέλνει σε ένα ταξίδι μεταξύ έντονων αρωμάτων αλλά και μεστής και ώριμης γλυκύτητας.
Ήταν μια ζεστή και ευχάριστη βραδιά, που για μια ακόμη φόρα διαπιστώσαμε όλοι πως η Ελλάδα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα!