Υπάρχουν αναρίθμητες παράμετροι για να φτιάξει κάποιος ένα καλό, αυθεντικό κρουασάν, συμπεριλαμβανομένης της ποιότητας του αλεύρου και του βουτύρου που θα χρησιμοποιήσετε, ο χρόνος ζυμώματος, ο τρόπος ενσωμάτωσης του βουτύρου, το σχήμα, η θερμοκρασία ψησίματος. Για όποιον δεν θέλει να το φτιάξει, αλλά θέλει να το «απολαύσει» υπάρχουν μερικές απλές συμβουλές για να ξεχωρίσει το καλό από το κακό κρουασάν.

Η καταγωγή του αυθεντικού κρουασάν

Αποδίδεται στην βιεννέζικη ζαχαροπλαστική. Πως όμως κατέληξε στην γαλλική αρτοποιία, είναι αβέβαιο. Υπάρχουν υπαινιγμοί ότι το σχήμα του έχει Ανατολίτικες επιρροές, ενώ το όνομά του Αυστριακές.
Τα υλικά του… απλά, αν πρόκειται για πραγματικό κρουασάν! Βούτυρο, νερό, γάλα, αλεύρι. Μεταξύ μας όμως, η αντικατάσταση του βουτύρου με μαργαρίνη, μόνο αυθεντικά δεν ορίζονται. Ακόμη κι αν η γεύση τους σε ξεγελάσει, η υφή θα είναι «χάρτινη», ενώ ένα πιθανό γλάσο ζάχαρης συνήθως χρησιμοποιείται για να αντισταθμίσει την απουσία πραγματικού βουτύρου. Τελικά, έχει γίνει πολύ δύσκολο να βρεις πραγματικό κρουασάν… αλλά όχι ακατόρθωτο. Εγώ σας δίνω κάποιες συμβουλές που μπορείτε να τις ακολουθήσετε για να βρείτε την τέλεια απόλαυση.

Η εμφάνιση

Η επιφάνειά του πρέπει να έχει ένα χρυσοκαφέ και φωτεινό χρώμα. Όταν το αναποδογυρίσεις, θα πρέπει να υπάρχει το ίδιο χρώμα και στην κάτω πλευρά του. Πρέπει να είναι γυαλιστερό αλλά όχι λαμπερό. Εάν γυαλίζει υπερβολικά, θα πει ότι ο φούρναρης το έχει αλείψει με γλάσο ζάχαρης (συνήθως γίνεται για να καλύψει την απουσία του βουτύρου). Και φυσικά, δεν είναι γλυκό.

Αγγίξτε και ακούστε

Τραβώντας το κρουασάν θα πρέπει να «ξεδιπλώνεται» και να δημιουργούνται ψίχουλα. Αν όντως το κρουασάν σας, συμπεριφερθεί έτσι, θα πει ότι υπάρχει σωστή φυλλοποίηση. Όταν το πιέζετε θα πρέπει να «τραγουδάει» στο αυτί σας… να ακούγεται ένας τραγανός ήχος που θα πει ότι είναι σωστά ψημένο. Αν δεν ακούτε τίποτα και πιέζοντάς το είναι πολύ μαλακό θα πεί ότι δεν είναι φρέσκο ή ότι έχει συσκευαστεί σε πλαστική σακούλα (σαν αυτά που βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ). Επίσης, αν δεν δούμε ψίχουλα θα πει ότι είναι μπαγιάτικο και σίγουρα ξαναζεσταμένο. Επίσης, μπορεί να βρούμε κρουασάν πολύ στεγνό, λιπαρό ή πολύ εύθραστο. Απλά… πετάξτε το!

Η μυρωδιά

Το κρουασάν πρέπει να μοσχομυρίζει πραγματικό βούτυρο, υποψία κρέμας και καψαλισμένο τοστ. Εάν μυρίζει πολύ «βουτυρίλα» θα πει ότι έχει υποπροϊόν βουτύρου ή μαργαρίνη και θα το κάνει πολύ λιπαρό. Θα πρέπει να μοσχομυρίζει αλλά να μην αφήνει λιπαρότητα στα δάχτυλά μας… Όλα πρέπει να είναι σε ισορροπία.

Η γεύση

Η γεύση έρχεται να επιβεβαιώσει όλες τις προηγούμενες παρατηρήσεις. Το αυθεντικό κρουασάν, πρέπει εξωτερικά να είναι τραγανό, ενώ εσωτερικά, ωραία φυλλοποίηση, αίσθηση βουτύρου, αλλά απόλυτα ελαφρύ. Εάν η ζύμη είναι στεγνή, υδαρή, με υφή χαρτονιού, να είστε βέβαιοι ότι πρόκειται για κακό προϊόν.