Ένα ιδιαίτερο μάθημα ζήσαμε όσοι είμασταν την Πέμπτη (13/12/2018) στο απόλυτο και αγαπημένο μου γαστρονομικό χώρο, στη Yolenis! Μια βραδιά γεμάτη λάμψη και γεύση. Το περιμέναμε όλοι πως και πως, να γνωρίσουμε από κοντά τη μοναδική Ελληνική εταιρία χαβιάρι: Thesauri Caviar!
Ήταν εκεί και ο καλός μου φίλος, Γιάννης Στασινόπουλος από τη Greek Luxury Products.
Σε συνεργασία με την εταιρεία Thesauri Caviar ήρθε να μας παρουσιάσει ένα ιδιαίτερο και σπάνιο είδος μανιταριού, τις μαύρες και λευκές τρούφες που συλλέγονται στην Ελλάδα αλλά και τη σειρά Greek Luxury Products Series, η οποία περιλαμβάνει άγριο αγκιναράκι από τη Κρήτη, ημι-λιαστή ντομάτα από τη Σαντορίνη, Θυμαρίσιο Μέλι από την Τήνο και πολλά άλλα μοναδικά προϊόντα.
Ταξιδέψαμε για λίγο σε αυτό τον κόσμο της λάμψης, και μάθαμε τελικά πως για να φτιάξει κάποιος χαβιάρι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση! Θέλει μεγάλη υπομονή μέχρι να φτάσουν τα ψάρια σε υλικά 6-8 ετών για να μπορέσουν να παράγουν αυτόν τον μαύρο πολύτιμο θησαυρό. Η εταιρεία της οικογένειας Παπαγιάννη, έχει εγκαταστάσεις υψηλών προδιαγραφών λίγο έξω από την Άρτα. Η κυρία Παπαγιάννη ήταν εκεί με τις συνεργάτιδες της για να μιλήσουν καλύτερα για τις μεγάλες δεξαμενές όπου κολυμπούν διάφορα είδη οξύρρυγχων. Το νερό ανακυκλώνεται φυσικα και τα ψάρια ζουν σε πραγματικές συνθήκες σαν να ήταν σε κάποιο ποτάμι.
Εγώ από τη μεριά μου, ήθελα να ετοιμάσω απλά πράγματα για να αναδείξω στο μάξιμουμ το χαβιάρι. Έτσι σκέφτηκα να ετοιμάσω μερικά amuse bouche με μικρές πατατούλες, σολομό και χαβιάρι, αλλά και με μους αβοκάντο και χαβιάρι και μια νόστιμη κολοκυθόσουπα βελουτέ με κάρι. Έδεσαν όλα πολύ καλά αναμεταξύ τους και ίσως να σας φανεί περίεργο, αλλά το χαβιάρι ταίριαξε απόλυτα και με το τσίπουρο!
Εκτός από τις δικές μου προτάσεις, ο κ. Στασινόπουλος μας έφερε μια ακόμα έκπληξη. Εξαιρετικά φουαγκρά τα οποία σερβίραμε με φρεσκοκομμένη τρούφα και μαρμελάδα σύκο.
Η κ. Παπαγιάννη μας είπε ότι ο καλύτερος τρόπος για να δοκιμάσεις το χαβιάρι, είναι, «με το χέρι». Περίπου 3 γραμμάρια είναι αρκετό. Δεν θέλει ποτέ μεταλλικό κουταλάκι γιατί αλλοιώνει η γεύση του. Μετά από τη δεύτερη δοκιμή καταλάβαμε όλοι πως είχαμε μπροστά μας ένα μοναδικό προϊόν.
Ενώ συνεχίζαμε τη κουβέντα για αυτά τα καταπληκτικά ψάρια, και μιλήσαμε και για το πιο σπάνιο είδος οξύρρυγχου που είναι το Beluga. (Χρειάζεται κάπου 12 χρόνια για να ενηλικιωθεί και να γεννήσει αυτά τα πολύτιμα αυγά.) Πάντως να ξέρετε πως μετά το Beluga, τα καλύτερα είδη που δίνουν καλό και ποιοτικό χαβιάρι είναι ο Oscietra, o Cevruga, και ο Baeri. Αυτά που χρησιμοποίει και η εταιρία.
Ήρθε η στιγμή της τρούφας. Σκέφτηκα να ετοιμάσω λινγκούινι από πουρέ παντζαριού με τρούφα από τον φίλο μου τον Γιάννη.
Ως διά μαγείας, τα λινγκουίνι μου έγιναν ροζ και ταίριαξαν τόσο πολύ με τη τρούφα, που έτριψε προσεκτικά ο Γιάννης, πάνω σε κάθε πιάτο. Όλοι ζητήσαν και δεύτερο πιάτο!
Και γιατί κανείς από τη Yolenis δεν φεύγει χωρίς γλυκό, είχα ετοιμάσει μια ωραία κρέμα βανίλια με μπισκότο και κόκκινα φρούτα κονφί. Ήταν ότι έπρεπε, ούτε πολύ βαρύ, ούτε πολύ γλυκό!
Πόσο μου αρέσουν αυτές οι βραδιές που ταυτόχρονα μαγειρεύω και μαθαίνω!
Flavorful