Η κρέπα δεν είναι μια πρόσφατη εφεύρεση… Όπως αναφέρουν οι έρευνες των ιστορικών, χρονολογείται περίπου 7000 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Βέβαια, δεν είχε αυτή την μορφή που έχει τώρα. Έμοιαζε περισσότερο με παχιά τηγανίτα, παρασκευασμένη από ένα είδος ζύμης το οποίο έφτιαχναν από τον θρυμματισμό ορισμένων σπόρων τους οποίους ανακάτευαν με νερό. Μια επίπεδη, ζεστή πέτρα έπαιζε το ρόλο του τηγανιού.
Η σύγχρονη κρέμα κάνει την εμφάνισή της στη Βρετάνη, γύρω στον 13ο αιώνα με την καλλιέργεια του φαγόπυρου από τους Σταυροφόρους που επέστρεφαν από την Ασία. Αργότερα, αντικαθίσταται το φαγόπυρο με την άφιξη του λευκού σιταριού, προστίθονται τα αυγά και το γάλα και γίνεται ακόμα πιο λεπτή και φίνα.
Η κρέπα μπορεί να παρασκευαστεί και με γλυκιά αλλά και με αλμυρή γέμιση. Να σερβιριστεί σαν κύριο πιάτο, σαν επιδόρπιο αλλά και ως πρόχειρο street food.
Στην Γαλλία αλλά και στο Βέλγιο, σαράντα μέρες μετά τα Χριστούγεννα, στις 2 Φεβρουαρίου, οι Γάλλοι γιορτάζουν την Υπαπαντή του Κυρίου (Chandeleur). Για την ημέρα αυτή έχουν έθιμο να ανάβουν τα μεσάνυχτα κεριά και να παρασκευάζουν κρέπες αφού ο θρύλος λέει ότι εξασφαλίζει την ευημερία όλο το χρόνο.
.
.
Κρέπες με ομελέτα και κρέμα τυριού
.
.
Κρέπες με σπανάκι, τόνο και τυρί κρέμα
.
