Η Χαλκίδα, η πόλη της Ιερής πηγής της Αρέθουσας, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες Ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας πολύ πριν από την Αθήνα και τη Σπάρτη. Λέγεται ότι το όνομά της προέρχεται από τη Φοινικική λέξη «Κάλχη» που σημαίνει πορφύρα, λόγω του ότι στην περιοχή ψάρευαν κοχύλια από τα οποία έβγαινε το κόκκινο χρώμα. Βρέθηκα εκεί, για χάρη των γυρισμάτων της εκπομπής Ελλήνων γεύσεις και μαγεύτηκα…
Από το ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε χάζευα από ψηλά όλη την πόλη! Βρίσκεται μέσα στην καρδιά της Χαλκίδας, στο ωραιότερο σημείο, με θέα τον πορθμό του Ευρίπου.
Ένα από τα κλασσικά σημεία συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών είναι ο πεζόδρομος, που μέρα και νύχτα είναι γεμάτος ζωή χάρη στα δεκάδες καφέ και εστιατόρια που συναντάμε κατά μήκος της προκυμαίας.
Απαραίτητη και μία βόλτα στην παλιά γέφυρα της Χαλκίδας που είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. Από τη γέφυρα Νεγκροπόντε όπως την έλεγαν οι Βενετσιάνοι, μπορείς να χαζέψεις το μοναδικό παλιρροϊκό φαινόμενο, με τα νερά να αλλάζουν κατεύθυνση κάθε έξι ώρες.
Η Χαλκίδα είναι μία πόλη γεμάτη από εικόνες και ιστορία.
Στη βόρεια πλευρά της παραλίας μου τράβηξε το βλέμμα ένα κόκκινο σπίτι. Έμαθα ότι είναι γνωστό ως το κόκκινο σπίτι της οικογένειας Μάλλιου που χτίστηκε το 1884 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Φλεγκίς.
Και δεν θα μπορούσα να μην επισκεφτώ το κάστρο Καράμπαμπα που βρίσκεται στο λόφο Φούρκα. Η θέση του ήταν στρατηγική, καθώς ήλεγχε τα στενά του Ευρίπου και την πόλη της Χαλκίδας. Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς. Το μόνο καλά σωζόμενο κτίσμα μέσα στον περίβολο είναι ένας ναός αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία, που χρονολογείται το 1895. Η είσοδος στον πύργο γίνεται από στενό καμαροσκεπή διάδρομο, που θυμίζει λαβύρινθο. Το φρούριο πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς από τον Μοροζίνι το 1688 και οι Τούρκοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν την κυριότητά του έως την απελευθέρωση της Ελλάδας, οπότε και το παρέδωσαν στο Ελληνικό κράτος.
Και μετά την περιπλάνησή μου σκέφτηκα να ξεκινήσω τη γαστρονομική μου ξενάγηση στην Εύβοια γλυκά! Επισκέφτηκα ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στα Ψαχνά Ευβοίας, που ιδρύθηκε το 1990 και φημίζεται για τα υπέροχα γλυκά του. Εκεί με περίμενε ο κύριος Γιάννης Χρυσαφόπουλος, ένας από τους ιδιοκτήτες, για να με ξεναγήσει στον μαγικό κόσμο των γλυκών! Μου μίλησε για τις άριστες πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν και για το κλίμα της επιχείρησης που είναι οικογενειακό. Ζωντανό παράδειγμα ένας από τους ζαχαροπλάστες, ο Γιώργος, που έχει κυριολεκτικά μεγαλώσει στο εργαστήριο και έχει μάθει από τον Γιάννη και τον αδερφό του Ταξιάρχη την τέχνη για την ζαχαροπλαστική. Ο Γιάννης πρότεινε να μας δείξει πως παρασκευάζουν ένα γλυκό που είναι δική τους εμπνεύσεως και έχει κλέψει τις καρδιές των Ευβοιωτών και όχι μόνο. Το γλυκό λέγεται πολίτικο και είναι με κρέμα και βάση ραβανί.
Πήρα το δρόμο για τη Νέα Αρτάκη. Έμαθα ότι εκεί υπάρχει ένα εργαστήριο που φτιάχνει χειροποιήτα ζυμαρικά και φημίζεται ιδιαίτερα για το κους κους. Το κους κους είναι τοπικό παραδοσιακό προιόν της περιοχής. Σκέφτηκα λοιπόν να το επισκεφτώ για να πάρω υλικά για τη μαγειρική μου και να γνωρίσω τον χειροποίητο τρόπο παρασκευής του κους – κους.
Μάζεψα τα υλικά που θα χρειαστώ για το μαγείρεμα και πήρα το δρόμο για τη φάρμα του Χρήστου. Ο καιρός ήταν ο ιδανικός για μια βόλτα στη φάρμα. Ο Χρήστος με ξενάγησε στους λαχανόκηπους και ήταν ιδιαίτερα περήφανος για τη γη του και τα προιόντα που παράγει. Και όχι άδικα! Βρέθηκα μέσα σε μια θάλασσα από σαλάτες! Δεν ήξερα ποια να πρωτοκόψω! Τα φύλλα τους ζωντανά!! Ολόφρεσκες, χωρίς φάρμακα! Και το χρώμα τους τόσο έντονο!!
Και αφού μάζεψα τις σαλάτες μου, επισκέφτηκα το κοτέτσι να πάρω τα αυγουλάκια για την συνταγή μου! Ο Χρήστος μου μίλησε για τις τέσσερεις χιλιάδες κότες που εκτρέφει στη φάρμα του και το πόσο σημαντική είναι η ποιότητα στην τροφή τους για τα αυγά που παράγονται. Το έντονο χρώμα στον κρόκο των αυγών που παράγονται στη φάρμα του ωφείλεται στο κόκκινο τριφύλλι. Και μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι κοτούλες τρώνε ρίγανη και ότι αυτό λειτουργεί αντιοξειδωτικά και αντιβιωτικά καθώς τις προστατεύει από ασθένειες.
Με βοηθό μου τον Στέλιο, φτιάξαμε μια εξαιρετική ομελέτα, χρησιμοποιώντας όλα τα υλικά που έχω μαζέψει. Κους-κους, αυγουλάκια, λαχανικά. Ο συνδιασμός των αγνών και φρέσκων υλικών της φάρμας με το χειροποίητο κουσκουσάκι ήταν πραγματικά εξαιρετικός!
Συνέχισα το ταξίδι μου σε ένα νέο προορισμό. Η Νανά με καλοσώρισε στο οινοποιείο της οικογένειας Λύκου στον Μαλακώντα Ευβοιας. Ο Αποστόλης μου μίλησε για τo πάθος τους για το κρασί και τη γαστρονομική ιστορία 40 χρόνων, που κληρονόμησαν από τον παππού Λύκο που είχε την οικογενειακή ταβέρνα και το πέτρινο πατητήρι. Μου έκανε την τιμή να δοκιμάσω το κρασί του απευθείας από το βαρέλι!! Τα αρώματα και οι γεύσεις έντονα! Τόσο που μπορούν να σε ταξιδέψουν!
Επισκέφτηκα τη Νέα Αρτάκη όπου τα ταβερνάκια και τα ουζερί είναι απλωμένα κατά μήκος της παραλίας με φόντο το λιμανάκι και τα ψαροκάικα. Ο κόσμος ιδιαίτερα φιλόξενος. Η Κατερίνα με κάλεσε στο μαγαζί της και με κέρασε ούζο. Το συνοδεύσαμε εξαιρετικά με φρέσκες γυαλιστερές και χταπόδι. Το μεζεδάκι πεντανόστιμο, η παρέα ευχάριστη και το τοπίο μαγευτικό.
Και ο ιδανικός τρόπος για να κλείσω τη μέρα μου; Ένας περίπατος πλάι στη θάλασσα.
