Mια βόλτα στους δρόμους του Παρισιού με την αδελφή μου Μαρία, μας έφερε μπροστά στο πανέμορφο, ανακαινισμένο Ritz Paris και μιας και είχαμε δεχτεί πρόσκληση της υπεύθυνης επικοινωνίας του μεγάλου ξενοδοχείου να μας ξεναγήσει στους εξαιρετικά ανακαινισμένους χώρους του, είπαμε να το εκμεταλλευτούμε. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να το απολαύσουμε και να μάθουμε την μοναδική ιστορία του που ξεκινά από τον César Ritz.

O César ένας νέος με πολλά όνειρα, ξεκινώντας από μια φτωχή οικογένεια, θέλησε να φτιάξει ένα ξενοδοχείο που αντάξιό του δεν θα υπήρχε σε ολόκληρο το Παρίσι. Εκμεταλλευόμενος λοιπόν, τις εφευρέσεις της εποχής κατάφερε κάτι μοναδικό. Έχοντας βοηθό του τον αρχιτέκτονα Charles Frederic Mewes, καταφέρνει να φτιάξει τα δωμάτια με ρεύμα, τηλέφωνο και ιδιωτική μπανιέρα, πράγμα πρωτόγνωρο για τα ξενοδοχεία της εποχής.
Το Ritz Paris ανοίγει τις πύλες του το 1898 και ο César περηφανευόμενος για το επίτευγμά του, μιλούσε για πριγκιπικές παροχές και μοναδική πολυτέλεια κάνοντας πολλούς να μιλάνε με θαυμασμό, λέγοντάς του ότι «διδάσκει στον κόσμο πως πρέπει να ζούνε».
Πολλά χρόνια μετά τον César, και συγκεκριμένα το 1980, ο τότε νέος ιδιοκτήτης του, Mohamed Al-Fayet, θέλησε να δώσει και πάλι ζωή στο θρυλικό Ritz, δημιουργώντας τη νέα πισίνα. Το 1985 ολοκληρώνετε η ανακαίνιση σε όλα τα δωμάτια και το 1989 στους δημόσιους χώρους. Το Ritz έχει γίνει πιο μοντέρνο, πιο σύγχρονο, χωρίς όμως να χάσει από τη κλασσικότητά του.
Με την είσοδο της νέας χιλιετίας, το Ritz έπρεπε να ακολουθήσει την εποχή. Έτσι, μια νέα ανακαίνιση ήταν απαραίτητη.
Τον Αύγουστο του 2012, o Thierry W. Despont, αρχιτέκτων εσωτερικών χώρων στη Νέα Υόρκη, αναλαμβάνει να φέρει το Ritz στον 21^ο αιώνα, κρατώντας όμως, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. «Αν θέλουμε να μείνουν όλα ιδία πρέπει να τα αλλάξουμε όλα!». Αποφασίζεται το κλείσιμό του και ένα τεράστιο πλήθος τεχνικών ξεκινούν εργασίες.
Για τον Despont, ήταν περιπέτεια ζωής, η ανακαίνιση του Ritz. Η τεράστια αλλαγή, δεν έπρεπε να αλλοιώσει την γοητεία που αγάπησαν τόσο πολύ οι πελάτες και δεν επιτρεπόταν να γίνει αλλαγή χωρίς τον απαραίτητο σεβασμό στην αρχιτεκτονική του.
Οι μαγικές πόρτες του Ritz Paris, άνοιξαν διάπλατα το 2016 για να θαυμάσουμε τα μαρμάρινα πατώματα, τα επιχρίσματα, τα δρύινα παρκέ και τις μεταξωτές κουρτίνες που αποτελούν τη διακόσμηση του Ritz που πάντα ήξερα.
Η λάμψη του, ο πολυτελής κήπος «Grand Jardin», οι πολυέλαιοι που μαγνητίζουν το φως, τα στολίδια, τα διάφορα αντικείμενα, οι πινάκες, με γοήτευσαν όσο και τα έπιπλα που αντικαταστήθηκαν με μοναδικά κομμάτια.
Η τεχνολογία φυσικά είναι παρούσα σε όλο το ξενοδοχείο, αλλά το πνεύμα του «Grand Siècle» παραμένει.
Σε ένα από τα τρία εστιατόριά του, απολαύσαμε με την Μαρία, ένα εξαιρετικό γεύμα, αντάξιο της φήμης του μεγάλου ξενοδοχείου.
Την επόμενη φορά θα φροντίσουμε να επισκεφθούμε το L’ Espadon το οποίο ξεκίνησε ο γιος του César Ritz, που ήταν λάτρης του ψαρέματος. Το 1982, ο Mohamed Al- Fayed, δεν δίστασε να φτιάξει ξανά από την αρχή την διακόσμησή του (3 φορες), μέχρι να το κρίνει εκείνος ικανοποιητικό.
Οι 8 καθρέφτες θυμίζουν κάτι από τις «Galerie des Glaces», των Βερσαλλιών. Ως σύμβολο του εστιατόριου το διάσημο ξιφία να καλωσορίζει τους επισκέπτες.
Μια βόλτα στο «Salon Proust» με το τζάκι και τη βιβλιοθήκη του, νιώσαμε την θαλπωρή και την ζεστασιά της πολυτελής φιλοξενίας.
Τέλος, οι 15 ιστορικές σουίτες (προσεκτικά ανακαινισμένες), η πισίνα του και ένας χώρος αφιερωμένο στη τέχνη της φροντίδας με την υπογραφή της Chanel.
Τρυπώνοντας σε μια από τις αγαπημένες μου σουίτες, την μεγαλειώδη Suite Chopin, ένιωσα ότι μεταφέρθηκα αυτόματα σε άλλη εποχή. Σχεδόν άκουγα τις μελωδικές νότες του δημιουργού να με ταξιδεύουν.
Από τότε που εγκαινιάστηκε, στις 1 Ιουνίου του 1898, το Ritz Paris αντιπροσωπεύει την κομψότητα και την πολυτέλεια.
Το μοναδικό του στιλ τόσο οικείο όσο και λαμπερό και αγαπήθηκε αμέσως από διάσημους καλλιτέχνες, συγγραφείς, ηθοποιούς… μεταξύ των οποίων ο Marcel Proust, ο Ernest Hemingway, η Coco Chanel, η Audrey Hepbrurn και η Μαρία Καλλας, που συνήθιζαν να επισκέπτονται το Ritz και βοήθησαν να γράψουν την ιστορία της Place Vendôme.
Ο Despont, στα πλαίσια της ανακαίνισης και θέλοντας να επεκτείνει τους χώρους των δωματίων, μείωσε τον αριθμό τους από 159 σε 142. Έτσι τα νέα δωμάτια έχουν περισσότερο χώρο, πολύ φως αλλά και μοναδική θέα στον μεγάλο κήπο.
Οι 15 πολυτελείς σουίτες, είναι βαφτισμένες με τα ονόματα των πιο διάσημων επισκεπτών του ξενοδοχείου, όπως τη Gabrielle Chanel, τον Marcel Proust, τον F. Scott Fitzgerald, τον Δούκα και τη Δούκισσα του Windsor, τον Charlie Chaplin και τη Maria Callas.
Όσο για την οροφή της «μαγικής» πισίνας που θυμίζει ουρανό… εκεί οι τεχνίτες μεγαλούργησαν δημιουργώντας ένα πραγματικό έργο τέχνης.
Εκτός φυσικά από τις πολυτελείς σουίτες, το Ritz διαθέτει αίθουσες για δεξιώσεις, αίθουσες για εκθέσεις μόδας Haute Couture, αίθουσες χορού με ιδιαίτερο πάτωμα και φυσικά δεν μπορούσαν να αφήσουν έξω την γυναικεία μας φιλαρέσκεια. Ένα χώρος αφιερωμένος στην ομορφιά, τη χαλάρωση και την φροντίδα Chanel, εξυμνώντας την καλή φιλία που υπήρχε μεταξύ της μεγάλης κυρίας της μόδας και του ξενοδοχείου.
Στο ιστορικό Bar Hemingway, τα έπιπλα και η ατμόσφαιρα έμειναν αναλλοίωτα ενώ στο Ritz Bar, βρίσκεις μια πιο κομψή και σύγχρονη εκδοχή. Και επειδή το bar Hemingway το έχουμε επισκεφθεί και παλιότερα, αποφασίσαμε με την Μαρία, να απολαύσουμε το ποτάκι μας στο μοντέρνο Ritz Bar.
Το ανακαινισμένο Salon César Ritz με την απέραντη βεράντα αλλά και το τεράστιο Salon Vendôme θα σας μαγέψουν ενώ στο Salon Proust είναι ένας διαφορετικός χώρος που μπορείτε να δείτε τα πάντα χωρίς να σας δουν. Ιδανικό να απολαύσετε ένα ρομαντικό, απογευματινό τσάι.
Ο Le Grand Jardin (Μεγάλος Κήπος), συνδυάζει την κομψότητα των σχημάτων με την αρχιτεκτονική έμπνευση της Νότιας Γαλλίας. Τα πάντα είναι μελετημένα, μέχρι και τη πιο μικρή λεπτομέρεια… κάτω από το γκαζόν, υπάρχει ένα λεπτό πλέγμα για τις κυρίες με τακουνιά. Καταπληκτικός κήπος με λευκά λουλούδια και πράσινα Camaieu.

Ευχαριστούμε πολύ την υπεύθυνη που αφιέρωσε το χρόνο της για να μας ξεναγήσει στο ανανεωμένο Ritz Paris, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ζήσουμε έστω και για λίγο την μαγεία που προσφέρει στους λίγους πελάτες, που μπορούν να την απολαύσουν.