Δεν σας κρύβω πως κάθε φορά που πηγαίνω Γαλλία, ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι πολύ στα γλυκά! Είναι όλα τους, τόσο νόστιμα και κρύβουν το κάθε ένα από μια ιδιαίτερη ιστορία. Σας έχω ξαναμιλήσει για το φινανσιέ; Αν πάτε κάποτε στο Παρίσι, σας προκαλώ να δοκιμάσετε ένα αυθεντικό φινανσιέ.
Η ιστορία αυτού του υπέροχου, αμυγδαλένιου γλυκού ξεκινάει στα τέλη του 19ου αιώνα, στη γειτονιά του χρηματιστηρίου στο Παρίσι – έτσι εξηγείται και το όνομά του. Χάρη σε έναν παριζιάνο ζαχαροπλάστη που το ζαχαροπλαστείο του ήταν κοντά στο χρηματιστήριο, θέλησε να εξυπηρετήσει τους πάντα βιαστικούς χρηματιστές-πελάτες του, και σκέφτηκε έτσι να φτιάξει ένα μικρό γλυκό, που θα τρώγεται γρήγορα και δεν θα χρειάζεται ούτε μαχαίρι ούτε πιρούνι. Αυτό το τόσο νόστιμο γλυκό ξεκίνησε και το έφτιαξε με λίγα και απλά υλικά από μια παλιά συνταγή που είχε βούτυρο, ασπράδι αυγού, ζάχαρη, αμύγδαλα και αλεύρι). Σκέφτηκε να τα ψήσει σε παραλληλόγραμμη φόρμα ώστε να μοιάζει με ράβδο χρυσού.
Με τα χρόνια όμως γίνανε πολλές παραλλαγές όσο αφορά τα υλικά άλλα και στο σχήμα του. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όποιο και αν επιλέξετε, είμαι σίγουρη πως θα εκπλαγείτε με το τόσο απλό αλλά φινετσάτο γλυκό.