Στις εξοχές πλημμυρίζει αυλές, παρτέρια και κήπους. Η άγρια μέντα (το φλισκούνι δηλαδή) είναι το κατεξοχήν αρωματικό ρόφημα της ελληνικής επαρχίας με μια συγκλονιστική και χιλιοτραγουδισμένη ευωδιά. Κι αν το αδερφάκι της ο δυόσμος είναι ταυτισμένος με την ελληνική μαγειρική (φανταστείτε μια στιγμή τα κεφτεδάκια χωρίς φρέσκο δυόσμο…), η μέντα διεκδικεί κι αυτή ένα σημαντικό μερίδιο στην μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική του καλοκαιριού.
Φυτέψτε τη σε γλάστρες, ζαρντινιέρες, σε ένα παρτέρι στην αυλή ή στον κήπο και αφήστε τη να φουντώσει και να μοσχοβολήσει τον τόπο. Προσοχή όμως γιατί, όπως και ο δυόσμος, θεωρείται ζιζάνιο, δηλαδή εξαπλώνεται με τρελούς ρυθμούς, γι’ αυτό διαλέξτε ένα μέρος που να μην έχει άλλα φυτά και λουλούδια γιατί θα τα «πνίξει»!

Πώς αποθηκεύω μέντα για όλο το χρόνο
(η μέθοδος είναι ίδια και για τον δυόσμο)
Πρώτος τρόπος: Κόβω πολλά και γερά φύλλα από τις κορυφές των τρυφερών κλωναριών, τα πλένω και τα στεγνώνω πολύ καλά. Τα βάζω σε μια καθαρή και βαμβακερή μαξιλαροθήκη και την κρεμάω με ένα σχοινί με το άνοιγμα προς τα πάνω, στερεώνοντας με 2 μανταλάκια. Τη κρεμάω σε μέρος που να αερίζεται καλά, να είναι φωτεινό αλλά να μην το βλέπει απευθείας ο ήλιος. Αν η μαξιλαροθήκη κουνιέται με κάθε φύσημα του αέρα, ακόμα καλύτερα! Σε ένα μήνα περίπου τα φύλλα θα έχουν ξεραθεί τελείως, θα θροΐζουν και θα είναι έτοιμα για φύλαξη, καλά θρυμματισμένα με τα δάχτυλά μου και φυλαγμένα σε αεροστεγές βάζο, σε σκοτεινό ντουλάπι.
Δεύτερος τρόπος: Αν δεν έχετε παρτέρι με ανεξάντλητα αποθέματα φρέσκιας μέντας, τότε κάθε κλαράκι και φυλλαράκι είναι πολύτιμο φρέσκο. Κόψτε πολλά κλαράκια με τρυφερά και γερά φύλλα, βάλτε τα σε ένα ποτήρι με νερό όπως τα λουλούδια, σκεπάστε τα με ένα σακουλάκι πολυμπάγκ και βάλτε τα στο ψυγείο. Ετσι θα έχετε πάντα φρέσκα φύλλα.

Αρωματικό σιρόπι μέντας
Πλένω και στεγνώνω σχολαστικά τα φύλλα από 1 μεγαλούτσικο ματσάκι μέντας (περίπου 6 – 8 κλαδάκια γεμάτα με γερά και τρυφερά φύλλα). Σε μια μέτρια κατσαρόλα βάζω 1 φλιτζάνι ζάχαρη και σκορπίζω από πάνω τα φύλλα της μέντας. Με ένα βαρύ γουδοχέρι (κατά προτίμηση ξύλινο), χτυπάω τα φύλλα μέσα στην κατσαρόλα, πάνω στη ζάχαρη, ώστε το άρωμά τους να διαποτίσει τη ζάχαρη.
Ρίχνω 1 φλιτζάνι (περίπου 250 ml) νερό και ζεσταίνω όλα μαζί τα υλικά σε μέτρια φωτιά, μέχρι το νερό να πάρει μια βράση και ανακατεύω συχνά με μια ξύλινη κουτάλα ώστε η ζάχαρη να λιώσει. Όταν το σιρόπι αρχίσει πια να βράζει έντονα, αποσύρω την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνω κατά μέρος για 20 – 30 λεπτά, για να αρωματιστεί το σιρόπι από τη μέντα.
Σουρώνω καλά το σιρόπι από λεπτή σήτα, το αφήνω να κρυώσει τελείως σε θερμοκρασία δωματίου και το βάζω σε ένα αποστειρωμένο βαζάκι. Το αφήνω σε σκοτεινό σημείο για αρκετό καιρό. Μετά το άνοιγμα το διατηρώ στο ψυγείο.

Πως το χρησιμοποιώ
• περιχύνω παγωτό
• ελάχιστη ποσότητα μπορεί να νοστιμίσει την πιο απλή φρουτοσαλάτα (ιδιαίτερα με πεπόνι, ροδάκινα, βερίκοκα και σταφύλια)
• αρωματίζω ζεστό ή παγωμένο πράσινο τσάι ή τσάι του βουνού
• σερβίρω κρέπες και πανκέικ

Το τέλειο Mojito
(για 1 ποτήρι)
Σε ένα μεταλλικό γουδί ρίχνω 6 μεγάλα, ολόφρεσκα και γερά φύλλα μέντας και 4 κουτ. γλυκού κρυσταλλική ζάχαρη και με το γουδοχέρι τρίβω τα φύλλα πάνω στη ζάχαρη, μέσα στο γουδί, για περίπου 1 λεπτό, μέχρι να λιώσουν και να διαλυθούν και η ζάχαρη να αποκτήσει ένα ανοιχτό πράσινο χρώμα. Κόβω σε τέταρτα 1 μοσχολέμονο (λάιμ), απαραιτήτως  βιολογικό και καλά πλυμένο και στύβω τα κομμάτια σε ένα ψηλό ποτήρι. Ρίχνω στο ποτήρι τα δύο από τα τέσσερα στυμμένα κομμάτια. Προσθέτω το περιεχόμενο του γουδιού (αν θέλετε μάλιστα ρίξτε μόνο τη ζάχαρη και όχι τα διαλυμένα φύλλα) και ανακατεύω πολύ καλά με ένα μακρύ κουτάλι, μέχρι η ζάχαρη να διαλυθεί μέσα στο χυμό. Προσθέτω τριμμένο πάγο και προσθέτω 1/4 φλιτζ. τσαγιού άσπρο ρούμι. Ανακινώ ελαφρώς το ποτήρι και σερβίρω.