FOOD STORIES

Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων στο χωριό πάντα θα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Το μποστάνι του παππού, οι γεύσεις από τα μαγειρευτά της γιαγιάς, ο ασκιανός1 της κρεβατίνας2, το «τραγούδι» των...

Το Domaine Agrovision δημιουργήθηκε το 2011 στους λόφους του Αθωνικού Κόλπου, απέναντι από την Ιερή Πολιτεία και μετρά 64 στρέμματα αμπελώνων, που εκτείνονται από το Βόρειο ως το Νότιο τμήμα της περιοχής του Ξηροποτάμου....

Οι ζαχαρωτές μαντινάδες, είναι ένα έθιμο, που έχει ξεχωριστή θέση στην Πεδιάδα για περισσότερα από εκατό χρόνια. Γλέντια, χοροί και χαρές υποδέχονται το καλοκαίρι, στο χωριό μας. Το πανηγύρι άρχιζε από την παραμονή της...

Ακόμα και σήμερα, το μάζεμα των αθών1 είναι από τα ομορφότερα πρωινά μου ξυπνήματα. “Λενιώ μου, αύριο θα ψήσουμε το πιο νόστιμο καλοκαιρινό φαγητό και πρέπει να ξυπνήσουμε πρωί- πρωί, πριν ανέβει ο ήλιος,...

Μετά το Πάσχα η γιαγιά μάζευε το γάλα της ημέρας, άναβε την παρασιά1, στράγγιζε καλά με μια τσαντίλα2 το γάλα και το έβαζε στη σίγλα3. Άφηνε το γάλα να σιγοβράσει και ανακάτευε με την...

Ακόμα και σήμερα, η μυρωδιά των λεμονανθών με κάνουν να χαμογελώ και να μου θυμίζουν εκείνη την ανοιξιάτικη μέρα, που στο σπίτι μας είχαμε χαρές. Είναι κάποιες αναμνήσεις, που φροντίζουν να μείνουν χαραγμένες για...

Ένα από τα φαγητά της Μεγάλης Παρασκευής στην Κρήτη Ημέρα πένθους για όλη την Χριστιανοσύνη η Μεγάλη Παρασκευή. Όλη μέρα οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα. Από νωρίς το πρωί οι κοπελιές μαζεύουν λουλούδια (κρίνους, ζουμπούλια,...

Ο μοναχός Νικήτας Αγιορείτης ένας νησιώτης στην καταγωγή έμαθε τα πάντα για τα ψάρια και θαλασσινά κοντά στον πατέρα του. Ως μοναχός, έχει ένα από τα κοπιαστικά διακονήματα στο Άγιον Όρος… αυτό του μάγειρα....

Στην Κρήτη, το Πάσχα της καρδιά μου, είναι το χωριό, οι φίλοι, η οικογένεια, τα ήθη και τα έθιμα που “ζεσταίνουν” την καρδιά, οι μυρωδιές και οι γεύσεις που ως δια μαγείας ζωντανεύουν όλες...

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου. Παλαιοτέρα οι γυναίκες, κατά το έθιμο ζύμωναν ειδικά ψωμάκια, τα «Λαζαράκια» , στα οποία έδιναν το σχήμα ανθρώπου, σπαργανωμένου, όπως ακριβώς...

Tο χαρακτηριστικό πιάτο της Χώρας  Σφακίων στην Κρήτη, είναι η σφακιανή πίτα ή σφακιανόπιτα, μια λεπτή πίτα, γεμιστή με μαλακό τυρί και ψήνεται στο τηγάνι χωρίς λάδι. Παλιότερα  έψηναν τις πίτες πάνω σε λεία...

Ήμουν τότε, περίπου 9 ετών, τότε δεν ήξερα πως όταν θα μεγαλώσω, θα θυμάμαι εκείνη τη στιγμή με τόση αγάπη. Καθόμουν στο πεζούλι, δίπλα στο αναμμένο τζάκι και ακούω τα βήματά της να φτάνουν...

Η γιαγιά πώς και πώς περίμενε τις χοχλιδοβραδιές1. Μόλις σκοτείνιαζε, ετοίμαζε το λύχνο και το καλάθι και έπαιρνε το κακοτράχαλο μονοπάτι για τις Μπαΐρες. Από κοντά κι εγώ, με τον δικό μου λύχνο και...

Φαντάζομαι ότι όλοι γνωρίζετε την γκουακαμόλε… αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Ελάτε να ταξιδέψουμε γευστικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα γαστρονομική χώρα της Νοτίου Αμερικής! Το καλαμποκάλευροΤο πιο διαδεδομένο υλικό στο Μεξικό που γίνονται οι...

Από τα Μινωικά χρόνια μέχρι σήμερα τα όσπρια αποτελούν βασικό συστατικό της παραδοσιακής κρητικής διατροφής. Τα όσπρια, πλούσια πηγή φυτικής πρωτεΐνης, τα κατανάλωναν μαγειρευτά ή σαλάτα, ιδίως κατά τις νηστείες. Τα «Φωτοκόλυβα», ένα έθιμο...

«κλου – κλου στα ορνίθια μας, καλοχρονιά στα σπίτια μας…» Ξημερώνει Πρωτοχρονιά η καμπάνα της εκκλησιάς χτυπά χαρμόσυνα. Φοράμε τα καλά μας ρούχα και οικογενειακώς πάμε στην εκκλησία για να πάρουμε το αγιασμένο εικόνισμα...

Η μέρα που αφήνουμε πίσω γλυκές και πικρές αναμνήσεις, η μέρα που γεμίζουμε με προσμονή και ανυπομονησία, η μέρα που μαζευόμαστε με τους αγαπημένους μας γύρω από ένα τραπέζι  και περιμένουμε ποιος θα είναι...

Μόλις οι κούτες με τα στολίδια βγουν από την αποθήκη και το πατάρι, μόλις τα πρώτα λαμπάκια ανάψουν και μόλις οι πρώτες λίστες με δώρα αρχίζουν να γράφονται τότε είναι σίγουρο ότι το άρωμα...

Στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού έμπαινες από μια αυλόπορτα σε μια μεγάλη αυλή. Είχε πολλά δεντρά1: κυδωνιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές, ρογδιές, μπουρνελιές και δάφνη. Πηγαίνοντας προς την κεντρική είσοδο του σπιτιού είχε...

… αλλά και Παγκόσμια Ημέρα Προβληματισμού για το ψωμί, που για τους φτωχούς λαούς ή μεμονωμένους συνανθρώπους μας δεν επαρκεί, ενώ στον ανεπτυγμένο κόσμο απαξιώνεται,  περισσεύει και στο τέλος… πετιέται. Άλλωστε και οι γονείς μας...

Σε ένα χωριό της Κρήτης, στους Αποστόλους Πεδιάδος πριν 50 χρόνια υπήρχε μια μοναδική ποικιλία φασολιού, το ασπρομάτικο φασόλι. Το σχήμα τους όπως τα μαυρομάτικα, αλλά το ματάκι τους ήταν σχεδόν άσπρο. Καλόψητα και...

Αληθινή γιορτή ο ερχομός του Τρυγητή για την οικογένεια και οι προετοιμασίες για το τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών ξεκινούσαν από τα τέλη Αυγούστου. Ο παππούς με τον μπαμπά μου καθάριζαν το πατητήρι1,...

Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου φοράμε τα καλά μας ρούχα και οικογενειακώς πάμε στην εκκλησία. Η γιαγιά έπαιρνε «ως δώρο» από τον ιερέα, τα καλορίζικα, έλεγε ότι τα καλορίζικα φέρνουν ευλογία στο σπίτι και...

Στην Κρήτη,  η Λαμπρή  της καρδιά μου είναι το  χωριό μου, οι φίλοι μου, η οικογένεια μου, οι  γεύσεις που ξυπνούν αναμνήσεις, τα  ξεχωριστά αρώματα,  οι  μοσχοβολιστές εικόνες,  τα χρώματα που αναδύουν μια παιδικότητα,...

Ο μοναχός Νικήτας Αγιορείτης μας στέλνει μια συνταγή για την Μεγάλη Πέμπτη και μας προτείνει να την δοκιμάσουμε. Δεν υπάρχουν ακριβής ποσότητες και όλα εξαρτόνται από το τι έχετε στο σπίτι.   Υλικά για...

Αξημέρωτα της Μεγάλης Πέμπτης  η γιαγιά έκανε το τελευταίο ανέπιασμα στο προζύμι για  τα ζυμωτά της Λαμπρής, τα γαλατερά. Από νωρίς το πρωί άναβε το ξυλόφουρνο, έφερναν και οι γειτόνισσες για να ψήσουν τα...

Η γιαγιά  μάζευε το γάλα της ημέρας  από την κατσίκα, το αλάτιζε και το άφηνε στο κουρούπι1 για μια εβδομάδα περίπου, μέχρι να ξινίσει. Πρωί-βράδυ ανακάτευε το γάλα με την ξύλινη κουτάλα και σκέπαζε ξανά...